Beren, paarden, bergen en golven
Avontuur in Asturië
Magazine → Editie #21 →
Asturias, in het Noorden van Spanje, heeft zo’n beetje alles wat je maar kan wensen. Bergen, beren, rivieren en zee. En dat alles vrij dicht op elkaar. Osos & Olas, oftewel Beren en Golven, neemt je mee op ontdekkingsreis door deze prachtige streek: van de hoogste toppen naar de azuurblauwe zee. Te voet, te paard, varend en surfend. Ga je mee?
Achter mij is onze berengids Sofia González Berdasco een voedzame maaltijd aan het bereiden in haar teitu: een uit stenen opgetrokken huisje met een dak van gedroogde brem. Haar huisje vormt met enkele andere identieke, maar meer vervallen, huisjes de Braña La Corra, een zomerverblijfplaats voor de Vaqueiros d’Alzada, lokale nomadische veehoeders.
Vaqueiros
Sofia stamt af van deze Vaqueiros, haar achternaam Berdasco is een typische Vaqueiro naam. “Ik stam niet van ze af. Ik heb hun bloed door mijn aderen stromen. Ik ben een echte Vaqueiro,” lacht Sofia vrolijk terwijl haar felgroene ogen trots twinkelen. “De Vaqueiros leven op het ritme van de kudde, het ritme van de seizoenen. We trekken door de bergen van West-Asturias met ons vee, maar ook in het noordwesten van León, de buurprovincie hier in Noord-Spanje. In de zomer leven we op brañas als deze, hoog in de bergen. In de winter hebben we onze lagergelegen huizen.”
Sofie is geen veehoeder meer, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Je zou haar een moderne Vaqueiro kunnen noemen. Gids in de lente en zomer in de door haar zo beminde bergen van Asturias, op reis in haar camper in de rest van het jaar.
“De Vaqueiros leven op het ritme van de kudde”
Somiedo Nationaal Park
Die nacht slapen we knus onder de oneindige sterrenhemel die neerkijkt op Braña La Corra, hoog in de bergen van Somiedo National Park. Dat trouwens dankzij het traditioneel systeem van veeteelt van de Vaqueiros in 2000 door de UNESCO is uitgeroepen tot biosfeerreservaat. Somiedo National Park is een bolwerk van de zeldzame Cantabrische bruine beer. In 2009 waren er nog maar dertig over. Inmiddels is hun aantal gegroeid tot zo’n vierhonderdvijftig exemplaren. Met een goede berengids als Sofia, die exact weet waar de beren te vinden zijn, heb je de grootste kans om de bruine beer in het echt te zien. En beren zullen we zien. Deze reis heet tenslotte niet voor niets Bears and Waves.
Camín Real de la Mesa
De volgende dag vroeg wandelen we een uurtje verder in het zwoele ochtendgloren verder op de route van gisteren, de Camín Real de la Mesa. “Er was een tijd dat de Romeinen een droom hadden: de hooglanden van het noordelijke Iberische schiereiland veroveren om hun rijk uit te breiden,” vertelt Javi González, de organisator van Bears and Waves. “Dit gebied was belangrijk voor haar ijzer en, nog belangrijker, goud. Een goedje dat door de Romeinen in dit deel van Asturië gretig werd gezocht om de munten van het Rijk te maken.
Een van hun inspanningen, zoals ze dat overal in hun rijk deden, was de aanleg van een geplaveide weg. Want dat ijzer en goud (en soldaten) moest snel verder vervoerd worden. Zo ontstond de Camín Real de la Mesa, die gedurende de Middeleeuwen de belangrijkste route was voor mensen, vee en goederen vanuit Asturias naar de landen van León en Castilië. Je zou de Camín Real de la Mesa de oude levensader van Asturias kunnen noemen.”
We wandelen door idyllische vergezichten. Kuddes half wilde paarden komen nieuwsgierig gedag zeggen. Vlagen wolken trachten omhoog te kruipen tegen de groene heuvels. Wij zijn hoger, dus kijken we over die wolken heen die een wit wollig meer lijken te vormen. De lucht is zwanger van de geur van bloeiende brem. De wereld doet er even niet meer toe.
“Veel inwoners hebben generaties lang paarden gebruikt om zich door de bergen te verplaatsen. Paarden zitten in onze ziel”
Cowboy cultuur
Na een uur wandelen ontmoeten we Avelino Ardura Crespo, die klaar staat met paarden. Met zijn cowboyhoed, leren broekspijpen en sporen, lijkt hij zo weggelopen uit een Western. Maar dan wel een Spaanstalige. “De cowboy cultuur is sterk in de gemeenten Somiedo en Belmonte, waar het grootste deel van de Camín Real de la Mesa doorheen loopt,” vertelt Avelino. “Veel inwoners hebben generaties lang paarden gebruikt om zich door de bergen te verplaatsen. Paarden zitten in onze ziel.”
En die ziel is vandaag de dag nog springlevend. “Asturias heeft een lange geschiedenis van paardenfokkerij en paardensport,” vertelt Avelino terwijl we te paard over smalle steenpaadjes, dicht bestruikte hellingen en open grasvelden lopen. “We hebben verschillende inheemse paardenrassen, waaronder de Asturcón, waar je nu op zit, en de Pura Raza Asturiana. Deze paarden zijn klein van formaat, maar zeer sterk en veerkrachtig, ze worden vaak gebruikt voor paardensporten zoals dressuur, springen en stierenvechten.”
Een andere belangrijke traditie in Asturias is de Romería, een religieuze pelgrimstocht te paard, die plaatsvindt in de zomer. Tijdens deze pelgrimstocht worden de lokale heiligenbeelden naar de kerk gebracht, terwijl de ruiters in traditionele klederdracht rijden en traditionele Asturiaanse liederen zingen.
Cider
En wat hoort er na een dag paardrijden door de prachtige omgeving van Asturias? Juist. Dan wordt er een lammetje op een laag houtvuurtje traag gegrild op een espicha, en regelmatig gekeerd, totdat de huid knapperig is en het vlees sappig en mals. En dat spoel je, geheel op z’n Asturiaans weg met lokale cider.
Javier González giet de cider van grote hoogte in het glas. Hij geeft me lachend een glas. “Dit verfrissende, licht alcoholische appeldrankje wordt gemaakt van speciale ciderappels zoals de Raxao, Verdialona en Regona-appels die alleen in Asturias groeien. Onze cider wordt op traditionele wijze geproduceerd en ondergaat een fermentatieproces in eikenhouten vaten, waardoor het zijn unieke smaak en aroma krijgt. Ik giet het van deze hoogte in het glas om lucht aan de drank toe te voegen en zo het aroma te verbeteren en een licht bubbel toe te voegen. Deze manier van inschenken, noemen we escanciado. Asturische cider is niet koolzuurhoudend, dus het heeft een laag alcoholgehalte en moet koel worden gedronken om de beste smaak te krijgen. Het is een belangrijk onderdeel van de Asturische cultuur. Er zijn zelfs speciale ciderhuizen, genaamd sidrerías.” Het bleef die middag niet bij één fles. Lokale cultuur dient met volle teugen genoten te worden.
Dan wordt het lam langzaam gegrild op een espicha boven een laag houtvuur en regelmatig gekeerd tot de huid knapperig is en het vlees sappig en mals
Bears
De burgemeester
Cachopo
“Toerisme is een motor van verandering en vooruitgang hier in het gebied. Maar het moet wel duurzaam gebeuren”
De rivier op.
Met een buik vol lokale heerlijkheden is het uitstekend slapen in Palacio del Cardenal Cienfuegos, een van de oude landhuizen waar de regio vol mee staat. Zo’n adelijke kast waar je je even voor een avond heuse Spaanse landadel mag voelen. Vandaag laten we de bergen achter ons en zakken we verder af richting de zee. In kajaks. We gaan peddelen op een gedeelte van een van de belangrijkste rivieren van Asturias: De Nalón. De zon schijnt, en het water van de Nalón schittert zilverachtig wanneer we onze kajaks te water laten.
De laaghangende bomen langs de oevers van de Nalón lijken ons traag en loom aan te sporen om de rivier verder te ontdekken. Af en toe schiet er een slaperige vogel uit de bossen, gestoord in zijn middagdutje door ons, gekke mensen in bootjes. We varen door lichte stroomversnellingen en velden vol waterlelies. In de verte gloort het azuurblauwe water van de Golf van Biskaje en de vuurtoren van San Esteban.
De Cantabrische kust
Eindelijk. Van de hoogste bergtoppen, al wandelend, via hoge bergweides te paard, al kajakkend over de Nalón zijn we aangekomen aan de Cantabrische kust in San Esteban, vroeger een belangrijke zeehaven. We checken in bij het historische Hotel Brillante.
San Esteban is een klein vissersdorpje. Die vuurtoren, die we al eerder zagen, is een van de belangrijkste kenmerken van San Esteban. Het staat fier op een rots en biedt een indrukwekkend uitzicht over de oceaan en de kustlijn. “De vuurtoren is in 1865 gebouwd en speelde een belangrijke rol in het bewaken van de scheepvaartroutes voor de kust van Asturië,” vertelt Javier.
San Esteban is een klein vissersdorpje. Die vuurtoren, die we eerder zagen, is een van de belangrijkste kenmerken van San Esteban. Het staat trots op een rots en biedt een prachtig uitzicht op de oceaan en de kustlijn
Surf’s up!
Die piraten hadden geen surfboards. Grote kans dat ze dan gewoon waren gaan surfen in plaats van vechten en stelen. De zacht zinderende zon is ook vandaag al wat tanende, maar mijn lijf kan altijd afkoeling gebruiken. Gelukkig ligt er een zilte zee en een surfboard voor me. De golven breken en ruisen. Kom dan, kom dan, lijken ze te zeggen. Tja. Wie kan dat weigeren?
Duik in Asturië
Beren & Golven
We reisden met Osos & Olas, gespecialiseerd in avontuur en natuur in Asturias. In het standaard 6-daagse programma ontdek je de bergen, rivieren en kusten van het centrale gebied van Asturië op een speelse manier. Wildlife observatie, wandelen, paardrijden, kanoën, surflessen en stand up paddle tochten. Het kan allemaal, de tochten zijn 100% op maat te maken. Of je nu een ervaren avonturier bent, op zoek naar sensatie in het hooggebergte of een gezin met kinderen op zoek speelse activiteiten, Osos & Olas zorgt ervoor dat je Asturias ontdekt en nooit meer vergeet.
Reizen op maat vanaf € 990