Menu
MENUMENU
  • Magazine
  • Over ons
  • Gratis Abonnement
  • Login
  • Nederlands
    • English
WIDEOYSTER MAGAZINE
THE WORLD IS YOUR OYSTER | EXPLORE & CONSERVE

Tussen hemel en aarde
Garda Trentino

Tussen hemel en aarde
Garda Trentino

door Dirk Wijnand de Jong | Photography: Frits MeystEditie #1 2018

Je zou het bijna vergeten, maar boven het Gardameer ligt nog een wereld. Eentje van hellende grasvlaktes en preekstoelen, verdedigingslinies en uitkijkpunten. Ook niet onbelangrijk: stevige goulash en zelfgestookte grappa. Tijd voor een meerdaagse huttentocht in dit ‘andere Garda’.

Alle wegen leiden naar Rome, behalve die van de taxichauffeur. Van wieg naar stuurwiel en in de veertig jaar daartussen heeft hij zijn hoofdstad “dzzzero” keer bezocht. “En waarom zou ik? Alles draait hier om toerisme. In de vrije uurtjes die ik heb, duik ik de bergen in. Zelfs in de winter, wanneer een haast Siberische wind door de verlaten straten van de noordelijke plaatjes suist.”

Met gemengde gevoelens van verontwaardiging en jaloezie zit ik op de achterbank. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat je, nota bene als Italiaan, nog nooit in de Eeuwige Stad bent geweest? Maar tegelijkertijd: hoe fijn moet dat zijn, dat je wereld zo klein is dat je alleen een paar vrije uurtjes en een berg nodig hebt om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen?

De komende dagen leren we zijn wereld beter begrijpen. Op het programma staat een van de drie circulaire bergroutes boven het noordelijke deel van het Gardameer, de Garda Treks die samen een imaginaire kroon vormen. Wij doen een deel van de Top Loop, een zevendaagse huttentocht over de kammen van die bergen waarvan het niveau het best te omschrijven is als ‘lichamelijk veeleisend’. Vanuit Riva direct steil omhoog, van 88 meter boven zeeniveau tot 1790 meter hoogte zeven uur later. Door bossen en over grasvlaktes, langs bunkers, loopgraven en prikkeldraad, met onderweg een ontmoeting met een schuchtere man met een metaaldetector, op zoek naar overblijfselen uit de Eerste Wereldoorlog.
Rond lunchtijd komen we aan bij Rifugio Pernici waar we Marco ontmoeten, de waard. Een jonge kerel met haar zo rood dat als hij zijn hoofd uit het raam steekt, je hem bij heldere hemel in het dal kunt zien. Op zijn arm een baby. Amper een jaar oud en nu al gewend aan het alledaagse ritme van de berghut: rond lunchtijd de chaos van dagjeswandelaars, daarna betrekkelijke rust gevolgd door verdiepende gesprekken met de logees tijdens het avondeten. Het is datzelfde meedogenloze ritme dat Marco en zijn gezin op de berg gekidnapt houdt. Al wekenlang loopt hij rond met een gebroken vinger, maar tijd om af te dalen naar de bewoonde wereld is er niet. En wat geeft dat? Een stukje tak en een rolletje tape volstaan voor nu.

 

De Kroon van Garda, van 88 meter boven zeeniveau tot 1790 meter

 

Marco is niet de enige met een mankementje. Tijdens de afdaling de volgende morgen beland ik zonder aankondiging op de grond. Onderuit op de drassige ondergrond met boven mijn hoofd glinsterende sterretjes en fluitende nachtegaaltjes. Ik grijp naar mijn enkel, ik hoorde iets breken. Maar met behulp van mijn stokken krabbel ik weer overeind. Nog twee uur afdalen en twee wandeldagen voor de boeg. Beter nog even wachten met het uitdoen van mijn schoen. Geen slecht idee blijkt s’avonds als mijn linkervoet zo blauw als het water van het Gardameer en dik als gelato-bolletjes uit mijn bergschoen komt.

 

 

Rust, liefde, oorlog, vrede

Gelukkig is de klim op de rechteroever van het Gardameer, op de Monte Baldo, een stuk vergevingsgezinder, ondanks een klim van zeven uur. Minder rotsen en losliggend puin, meer hellende alpenweides waarvan het groen als een soort hangmat tussen de bergkammen wiegt. Vooral het eind van de etappe is weids en wijds. En muisstil, zo stil dat alleen zoemende zweefvliegen en zingende marmotten de stilte doorbreken. Rust verzacht het ongemak.

Op de top van de Monte Altissimo staat de polenta al klaar. Gemaakt in een gigantische pot op het vuur, geserveerd door een jongen uit Verona en een dame uit Toscane, tussen wie het vuur ook ontstoken is. En hoe ontkom je daar ook aan? De uitzichten vanaf de bergtop zijn van zo’n zeldzame schoonheid dat je die het liefst met iemand deelt. Aan de voet van de Altissimo een kalm soort Gardameer, waarvan alleen de veerboot van Malcesine naar Limone naar Torbole verraadt dat er leven is.

Rondom de berghut oude loopgraven, grotten en ruïnes, soms een verdwaald stuk prikkeldraad. Delen van de Top Loop maken deel uit van de Sentiero della Pace, het Pad van de Vrede, een routenetwerk van vijfhonderd kilometer dat belangrijke plekken uit de Eerste Wereldoorlog met elkaar verbindt. Een dag eerder hebben we de fotoboeken van Marco doorgebladerd: ingesneeuwde, maar trotse soldaten op eenzame flanken, lepelend uit conservenblikken.

Terug op aarde

De laatste wandeldag is er een van langzaam terugkeren naar de mensheid. Twee, drie uur ploeteren over kammen, heide en door bossen, waarbij het uitzicht op het Gardameer steeds groter wordt, maar bij vlagen gehuld is in een dichte mist. Hier tref je preekstoelen zoals je die ook in de Noorse fjorden treft: uitstekende rotsblokken boven duizelingwekkend hoge kliffen. De wilde gemzen hebben er minder moeite mee. Die storten zich langs de verticale wand de diepte in. Voor ons volstaat de kabelbaan die ons in een paar minuten afzet in de realiteit van afgeladen terrasjes en toeristententjes: Malcesine.


 

Op de ferry van Malcesine naar Limone naar Torbole vraagt een Vlaams meisje waar we “gestapt” hebben. Ik wijs naar boven. “In een andere wereld. Eentje met mensen met lichtgevende haren, goulash en zelfgestookte grappa.”

 

 

De kroon van Garda

Het Gardameer is bij velen bekend, het gebergte dat haar omringd een stuk minder. De zevendaagse wandeling door dit prachtige hoogland is er een van vele gezichten, van in mist gehulde kaarsrechte kliffen tot boerenlandschap, wijnvelden, middeleeuwse dorpjes en dichte bebossing. Maar zelden is ze ver weg: het uitzicht op het grootste meer van Italië.

Meer info over de mooiste hikes van Trentino
Tags: Editie #1 2018

Related Posts

Editie #1 2018

Ode aan Buenos Aires
Tango

6 Minute Read
Editie #1 2018

Het andere Griekenland
Macedonië

11 Minutes Read
Editie #1 2018

Ijsland's Westman eilanden
Vestmannaeyjar

16 Minute Read
Editie #1 2018

Provincie met de mooiste afdronk
Sherry driehoek Cadiz

21 Minutes Read
Editie #1 2018

Editie #1, 2018

3 Minute Read

© Copyright WideOyster Media B.V.

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it.Ok