Innsbruck, de metropool van Tirol
Bergschoenen en naaldhakken
Innsbruck is een natuurlijke blend van stad en bergen. Hoe groot de tegenstelling ook is, in de hippe hoofdstad van Tirol vloeit het als vanzelf in elkaar over. Flaneren en klimmen, shoppen en downhillen, loungen in een skybar en Speckknödel eten in een berghut. Bovendien wordt er aan duurzaam gedaan. Vanaf dit jaar is het openbaar vervoer inbegrepen in de nieuwe WelcomeCard.
Op een steenworp van de überklassieke Hofburg met zijn zwierig Sisi-interieur, staat het futuristische station van de Nordkettenbahn. Het is het soort citymetro die je in Milaan of New York van de ene hippe wijk naar de andere zou brengen. Maar dit is Innsbruck, de metropool van Tirol. En daar ga je vanuit de glitterwinkel van Swarovski regelrecht naar de rauwe bergwereld van de Seegrube (1.905 m) en de Hafelekar (2.334 m). Van naaldhakken naar bergschoenen in twintig minuten.
De stations onderweg zijn een pure vorm van moderne kunst, ontworpen door Zaha Hadid, die ook de springschans aan de andere kant van de stad tekende. Ze houden het midden tussen ruimteschepen en gletsjers. En zoiets schijnt ook de bedoeling te zijn. Eenmaal boven duizelt het. Zittend op een bankje in de zon of hangend aan de Klettersteig, kijk je de stad recht in de kruin. Een hoogteverschil van bijna 2.000 meter!
De hersenen gaan in de hoogste versnelling om de boel op een rij te zetten: boven klauteren steenbokken tegen een steile wand, beneden verdringen toeristen zich rond het Goldenes Dachl, boven fluiten bergmarmotten in de wind, beneden klinkt hip hop tussen de skaters bij het Landhaus, boven kijk je uit over meesterlijke Alpentoppen, beneden spiegelen barokke stadspaleizen in de glazen façades van moderne bouwwerken.
Haal één keer diep adem en… BAM! Uitzicht rondom over stad en bergen
In lichte verwarring, reis ik nieuwsgierig terug naar het dal. Ik heb een wandelroute op mijn telefoon gedownload, één van de zeven ‘Walks to Explore’. De mijne voert dwars door het ‘Moderne Innsbruck’, want behalve het klassieke verleden van keizers en keizerinnen, heeft de stad ook een moderne kant die steeds nadrukkelijker de aandacht eist. Niet in de laatste plaats vanwege de jonge bevolking.
De wandeling gaat dwars door de binnenstad en toont onder meer het strak vormgegeven Haus der Musik, dat recht tegenover de traditionele Hofburg staat. Ook gaat het over enkele pleinen en langs geslaagde en minder geslaagde façades. Zo vallen de Rathaus Galerien eerlijk gezegd wat tegen. In Innsbruck zijn ze er nogal mee verguld, maar een gemiddelde Nederlandse provinciestad heeft een spannender winkelcentrum.
Maar dan neem je de lift naar de bovenste etage, stap je door de glazen deuren naar buiten en haal je één keer héél diep adem: BAM! Uitzicht rondom over stad en bergen. In de Bar 360° zoek je een plek in een loungebank en kijkt. Eigentijdse gin & tonic (lekker die cranberries erin) in de hand en genieten maar: wow, daar staat de stadstoren uit 1440 en daar ligt het groen van de heerlijke Hofgarten. En aan de andere kant is de strakke Bergisel springschans te zien en een puntje van het nieuwe Tirol Panorama, het verrassend leuke museum over de geschiedenis van Tirol.
De hele wereld van stad en bergen spiegelt in het glas van de ronde Bar 360°, waar het zo aan het eind van de dag druk is op het terras. Logisch, want er is geen mooiere plek denkbaar om voor het eten af te spreken met je lief. De witte toppen van de Alpen aan de horizon, de pastelkleuren van de stad aan je voeten.
Een dag later neem ik de gratis Bike Shuttle vanuit de binnenstad naar het dorp Mutters, op z’’n twintig minuten rijden. Oude boerderijen sieren er het centrum. Houten balkons, muurschilderingen, de onvermijdelijke geraniums en een dorpspomp zoals dat hoort in klassiek Tirol. Mutters is slechts één van de talrijke dorpjes die in de directe omgeving van de stad liggen en een ander universum vormen.
Iets buiten Mutters brengt een kabelbaan wandelaars naar de vriendelijke Mutterer Alm, aan de voet van de Nockspitze (2.403 m). En mountainbikers. Op de alm bevindt zich het Bikepark Innsbruck met onder meer vijf trails, een oefenwei en een gebied speciaal voor kinderen.
Downhillers zien eruit als motorcrossers, maar dan met de fiets. Helm, beschermers en strakke blik in de ogen
De trails zijn er van eenvoudig tot moeilijk. Downhillers zien eruit als motorcrossers, maar dan met de fiets. Helm, beschermers en strakke blik in de ogen. Crack Erich benadrukt dat het best uitdagend is, maar dat iedere sportieve fietser het kan doen. Proberen dan maar. Met het laatste fijne advies van Erich in het achterhoofd: ‘Je moet niet rijden als een Hollander op de Grossglockner. Niet remmen maar sturen!’
De eerste afdaling is er eentje van wennen en aanpassen. Geen idee van het landschap rondom. Alleen de meters voor het voorwiel zijn belangrijk. De tweede run gaat al meer ontspannen en tijdens de derde is er voldoende vertrouwen om vaart te maken, naar Innsbruck in het dal te kijken en om met de handen zoveel mogelijk van de remmen af te blijven.
Wat dacht je van gebraden forel met asperge-gröstl of tomaten-venkel-risotto met garnalen?
Nieuwe adressen komen en gaan, de goede blijven. Neem Treibhaus, dat al jaren een cultureel en alternatief adres is in de stad. Daar bestel je een Tiroler Gröstl of Turkse dürum omringd door studenten, hipsters, zakenlui, kunstenaars en moeders met kinderwagen. En hadden we al gezegd dat Treibhaus ooit geboren is om vrouwen aan werk te helpen?
Innsbruck is geen stad voor Michelinsterren, zoals Wenen of Salzburg. In de mini-metropool van Tirol houden ze vooral van den goede, eerlijke regionale keuken. En die wordt soms traditioneel geserveerd en soms vol eigentijdse creativiteit. Eén van de gastronomische tempels die zonder al te veel pretenties al tijden ‘in’ is, wordt gedreven door twee vakvrouwen: Elisabeth Geisler en Irmgard Sitzwohl. In hun minimalistisch ingericht restaurant Sitzwohl serveren zij gerechten die zijn geïnspireerd op de regionale én de mediterrane keuken. Voorbeeld? Wat dacht je van gebraden forel met asperge-gröstl of tomaten-venkel-risotto met garnalen?
Die combinatie van stad en natuur wil best wennen. Het begint langzaam maar zeker ontzettend logisch te worden dat Innsbruck zo geliefd is als woonplaats. Je hebt de voordelen van een echte stad, terwijl een heleboel nadelen hier niet bestaan. Ben je de drukte beu, dan ben je binnen een kwartier weg van alles. En omgedraaid geldt hetzelfde.
Zo wandel ik aan het eind van de ochtend, als een doorgewinterde Innsbrucker, de stad uit en de bergen in. Het centrum bruist en borrelt nog na in mijn rug, terwijl mijn hoofd zich al tussen de koeien met bellen bevindt. De route is populair bij veel Innsbruckers omdat het binnen korte tijd zoveel rust brengt met dikke bomen, hoog gras, zachte paden en een kabbelende bergbeek.
Het centrum borrelt nog na in mijn rug, terwijl mijn hoofd zich al tussen de koeien bevindt
Het doel is de Arzler Alm op 1.067 meter, een echte berghut met ongepolijste berghuttensfeer. Hier staat Speckknödel op het menu en hausgemachte Kuchen. Bovendien is de kans groter dat hier zo meteen iemand een accordeon tevoorschijn haalt om Tiroler Volksmusik te gaan spelen over Kufstein en Edelweiss, dan dat je de opzwepende beats zult horen van een DJ. Heerlijk uitrusten tussen kantoormeiden, pensionado’s, sporters en hippe moeders met trendy kinderwagens die zich een weg naar boven hebben gewerkt. Ook opvallend veel e-mountainbikes.
Een grote boom biedt schaduw met uitzicht op het Inntal en de bergen van het zuiden. Het publiek vertelt het hele verhaal van de Arzler Alm. Twee jonge creatieveling zitten achter hun laptop serieuze zaken te bespreken, terwijl een wandelclub met ouderen verderop een bergliedje inzet. Ondertussen razen er twee mountainbikers op hun fully’s – volledig geveerde mtb’s – voorbij en komt een hoogbejaarde man met hoed langzaam het terras opgewandeld: ‘Griass Gott.’
Welcome Card & Gratis openbaar vervoer
Nieuw vanaf de zomer van 2020 is gratis openbaar vervoer in de stad voor gasten met een Welcome Card. Iedere bezoeker die tenminste twee nachten slaapt bij een van de partnerbedrijven krijgt zo’n kaart. Het biedt behalve kostenloos openbaar vervoer onder meer toegang en/of korting op tal van bezienswaardigheden. Wie minimaal drie nachten blijft krijgt een Welcome Card Plus met nog meer voordeel. En voor bezoekers die ook andere toppers in Tirol willen bezoeken is er de Welcome Card Unlimited, waarvoor je € 65 (volwassenen) of € 32 (kinderen) betaalt. Met een dagje Ötztal (007 Elements en Avonturenpark) heb je dat al meer dan terugverdiend.
Innsbruck Card Light
Ook nieuw is de Innsbruck Card Light, de ideale kortingskaart voor wie wat korter in de stad verblijft om alles te gaan bekijken. Voor € 32 heb je gedurende 24 uur bijna alle voordelen van de uitgebreide Innsbruck Card, zoals gratis rondleidingen, drie uur fietshuur en toegang tot bezienswaardigheden als de Hofbrug, het Goldens Dachl, Tirol Panorama en Schloss Ambras. Alleen de entree van Swarovski in Wattens en de Hungerburgbahn zijn niet inbegrepen. Op beide krijg je wel korting. Met de Innsbruck Card Light heb je ook recht op openbaar vervoer in de stad en ritjes naar onder meer Mutters en Igls.