Canyoning & Gletsjerwandelen in Zwitserland
De parels van Wallis
Magazine → Editie #21 →
Tolkiens ‘Lord of the Rings’, een privé-audiëntie bij de paus en de machtigste gletsjer in de Alpen – hoe hangt dat allemaal samen? Lees het allemaal in het verhaal van onze lead explorer Malte Clavin. In Saas-Fee en de Aletsch verzamelde hij de volgende ingrediënten: een via ferrata, hangbruggen, natuurwandelingen, monsterscooters, heerlijke lokale huttencuisine en het avontuurlijke hoogtepunt van een gletsjerwandeling. Dit alles overgoten met een sausje van Zwitserse gastvrijheid.
Een ladder? Ja, het is een ladder waar ik op balanceer, maar ik hou me er niet aan vast. Omdat hij een kloof bij Saas-Fee overspant, kan ik door de sporten vele meters omlaag kijken naar de ruisende stroom onder me. Ik voel me veilig omdat ik gezekerd ben met een klimgordel die met 2 carabiners aan een staalkabel langs de ladder is bevestigd. Welkom bij de via ferrata Gorge Alpine!
De volgende twee uur beweeg ik met acht gasten en twee gidsen herhaaldelijk van de ene naar de andere kant van de kloof, soms op houten planken van slechts enkele centimeters breed, soms over hangbruggen. Twee keer zeil ik alleen aan het touw een helling af. De mens wordt een kabelbaan! Het spannendste deel voert door een grot. Een lange ladder leidt door een opening in het plafond van de grot weer naar buiten. Dan weer loop ik over een ladder door over ijzingwekkende diepten langs indrukwekkende naaldbomen. Abrupt eindigt de horizontale ladder nergens. En nu? Zodra ik aan de karabiner hang, ben ik in de verticaal en zweef ik ongeveer 20 meter naar beneden naar de vaste grond. Al voorbij? Jammer, ik had nog uren door kunnen gaan. Maar de dag is nog maar net begonnen.
In Saas Grund versterken we ons met de stevige lokale gastonomische hoogstandjes voordat de stoeltjeslift ons naar het beginpunt van de Saas-Almagell-avonturenroute brengt. Na een bijna verticale klim via ijzeren trappen die zich vastklampen aan de bergflanken, volgen twee spectaculaire hangbruggen van 45 en 60 meter lang. Op aandringen van onze gids lopen we er slechts met z’n tweeën op, om de bruggen niet te zwaar te belasten. In de zomer staan bloeien de weelderige alpenbloemen langs het pad, het uitzicht op het unieke decor van de Mischabelketen met Täschhorn, Dom en Lenzspitze moet dan duidelijker zijn dan nu. Na iets meer dan twee uur hebben we bijna 400 hoogtemeters afgelegd, en zien we onze bestemming: de gezellige Almagellerhütte, genesteld in het mooiste berglandschap, ondergebracht bij Urs Anthamatten. We verwarmen ons met Urs’ warme soep en lekkere huisgemaakte gerechten en vallen vroeg in bed.
Weg met een monster
“Als je ‘s morgens opstaat en het is mooi weer, kleurt de zon de bergtoppen. Het is een prachtig moment. Ik ben dan al aan het werk, en als de anderen opstaan, staan er al twee taarten in de oven,” zegt Urs Anthamatten. Helaas zijn deze taarten niet beschikbaar voor ons, maar dat doet er niet toe. Na onze ochtend verfrissing, maken we ons klaar voor de wandeling.
Wij zijn de eersten op het pad. Degenen vooraan schrikken een Alpen steenbok af. Het pad biedt herhaaldelijk prachtige uitzichten op meer dan tien toppen van meer dan 4.000 meter hoog. Het gedeelte rond “Triftgrätji” volgt de Alpenbloemenpromenade, waar ongeveer 240 verschillende soorten bloemen te zien zijn, waaronder edelweiss en gentiaan. Nu helaas nog maar een fractie, maar des te meer als ze bloeien. Ongerepte natuur, onbeschrijfelijke rust en prachtige uitzichten over de vallei naar Stalden belonen onze inspanningen. De wandeling eindigt bij het kabelbaanstation Kreuzboden, met een bergmeer.
Na de lunch wacht ons een uniek alternatief voor de kabelbaan: de ‘Monsterscooter’! Een handmatige scooter met dikke profielbanden! Dat soort plezier mag je niet missen! Terwijl onze rugzakken in de gondel naar beneden gaan, suizen we 11 kilometer en ongeveer 1.000 meter hoogte naar Saas Grund – zonder ook maar één keer onze voeten te hoeven gebruiken.
In 2009 vond Volken dat het gebed veranderd moest worden, zodat de gletsjers weer zouden aangroeien. Hij reisde naar Rome voor een privé-audiëntie met paus Benedictus…
Op de rug van de Alpenreus
Intussen zijn we aangekomen in Visp, vertrekpunt voor een ander hoogtepunt dat we nog niet mogen vermoeden. De kabelbaan brengt ons naar de Fiescheralp op 2.212 meter hoogte. Na nog eens 90 minuten lopen langs de Obere Tälli en door de één kilometer lange Tälligrattunnel bereiken we de Gletscherhütte op 2.363 meter hoogte. Het sneeuwt lichtjes. Prachtig!
Een groep verlaat net de gletsjerhut om de Aletschgletsjer te verkennen. Hun gids valt me meteen op. Wat een spannend, verhalend gezicht, vooral zijn staalblauwe ogen! Op mijn verzoek laat hij zich portretteren. Later hoor ik dat dit Herbert Volken is, voormalig prefect en dus de hoogste politicus in Wallis. Er zijn veel anekdotes over hem. Hier is een echte.
Ongeveer 300 jaar geleden groeide het ijs in Wallis, wat overstromingen veroorzaakte en mensenlevens kostte. In die tijd liet de kerk een gelofte afleggen zodat de gletsjers zouden slinken. In 2009 vond Volken dat het gebed veranderd moest worden, zodat de gletsjers weer zouden aangroeien. Hij reisde naar Rome voor een privé-audiëntie met de toenmalige paus Benedictus. Zijn verzoek om goddelijke hulp voor de groei van de gletsjer werd gehoord. Sindsdien bidden de mensen in Wallis en daarbuiten ‘andersom’.
Na de lunchpauze in de gletsjerhut maken we ons klaar voor de beklimming van de Aletschgletsjer. Pas als we dichter bij het monster van ijs en sneeuw komen, besef ik met wat voor een reus we te maken hebben.
De Grote Aletschgletsjer vormt het hart van het UNESCO-werelderfgoed “Zwitserse Alpen Jungfrau-Aletsch” en is een ijsstroom van superlatieven: het is de langste (20 km), de grootste (81,7 km), de dikste (tot 900 m) en de krachtigste (ca. 10 miljard ton) gletsjer van de Alpen! Het stroomt langzaam naar beneden in de vallei met 80 tot 200 meter per jaar. Omdat het ijs aan de zijkanten en op de bodem langzamer stroomt door de wrijvingsweerstand, ontstaan er spanningen die diepe spleten openrijten.
Na ongeveer 20 minuten lopen bereiken we de rand van de ijstitaan. We bevestigen stijgijzers aan onze wandelschoenen, voor extra grip op de gletsjerhuid van ijs, sneeuw
Een paar minuten later bewegen twee touwgroepen zich als rupsen over de Aletsch. Het lijkt erop dat we nauwelijks vooruitgang boeken; de tegenoverliggende bergketen lijkt niet dichterbij te komen. Geen wonder dat de gletsjer hier bijna twee kilometer breed is. Naast ons openen zich diepe ijsspleten, die naar de bodem toe steeds donkerder worden. Stemmen vervagen, alles is verbazing en verwondering. Stil.
Deskundigen nemen aan dat het Aletschwoud onder de gletsjer als model diende voor het Oude Woud in Tolkien’s boek In de ban van de ring
Rockfall of Rollibock?
De Eggishorn op
We verlaten de gletsjerhut in de zon. Het pad klimt, en sneeuw bedekt de bodem. Telkens weer worden we beloond met de prachtige uitzichten op de Aletschgletsjer. Meestal kun je op een heldere dag de Matterhorn en de Mont Blanc zien. Maar niet vandaag. De toenemende hoogte biedt een weids uitzicht op majestueuze bergketens in het oosten. Na een laatste, wat steiler stuk bereiken we het gondelstation van de Bettmergrat. Hier blijven we hangen en genieten we nog een laatste keer van het prachtige uitzicht op de Aletschtitanen en de Eggishorn.
De legende van “Rollibock”: het had de vorm van een reusachtige geit met lange horens en vurige ogen. Zijn hele lichaam was bedekt met ijsschotsen in plaats van haar
Johann Siegen schreef in 1921 in zijn Gletschermärchen: “Wie kent het mysterieuze leven van deze reuzen die dood zijn en toch leven, die stilstaan en toch heen en weer gaan, die levenloos liggen en toch steeds van gedaante veranderen, die zwijgen en toch met een donderstem roepen […] ?”
Het uitzicht op machtige, bijna onvergankelijke gletsjers maakt gevoelige reizigers nederig. Een vraag dringt zich op: Kunnen deze bergen ooit aan iemand toebehoren? Of maken ze deel uit van een gemeenschappelijk erfgoed dat moet worden beschermd en doorgegeven? Wie voor het laatste kiest, moet zichzelf een andere kritische vraag stellen: Dragen mijn handelingen bij tot de bevordering van het erfgoed?
Ontdek Wallis
Je hebt de keuze
Of je nu houdt van sport, wandelen in de natuur, de piste op, fietsen, mountainbiken, jezelf verwennen met nieuwe culinaire of wellness ervaringen of als je gewoon op zoek bent naar inspiratie voor uw volgende reis naar de bergen, Wallis biedt een enorme speeltuin van activiteiten om van te genieten met z’n tweeën, met vrienden, alleen of met het gezin.
I