Stopover
Vancouver in vogelvlucht
Ingeklemd tussen de Rocky Mountains en de Grote Oceaan ligt een stad, maar niet zomaar een. Begin 2019 werd Vancouver nog uitgeroepen tot derde in de wereldranglijst van beste steden om in te leven. Op weg naar Vancouver Island maken we een stopover
Een grasmaaier met vleugels. Zo kunnen we het watervliegtuigje het best omschrijven. De oude vertrouwde Beaver, werkpaard van de Canadese outback, sputtert bij het opstarten. Terwijl de doorgewinterde bushpiloot de veiligheidsinstructies geeft taxiën we door de haven van Vancouver. Het is een beetje onwennig zo voor de eerste keer in een klein vliegtuigje, vooral als je alleen maar grote Boeings gewend bent. De verkeerstoren op het havengebouw geeft ons ‘Take-Off clearance’ en de piloot opent het gas. Ik heb al veel watervliegtuigjes zien opstijgen en landen, maar het zelf meemaken is iets heel anders. Het opstijgen gaat zo geleidelijk dat ik in eerste instantie niet in de gaten heb dat we los zijn. Voor ons komt de Lionsgate Bridge snel dichterbij, maar de piloot weet er goed overheen te komen. Dit is onze laatste avond in Vancouver en we vliegen over de stad en omgeving die we de afgelopen dagen verkenden.
Stanley Park, het grootste stadspark ter wereld en het enige met primair oerwoud
Links ligt Stanley Park, het grootste stadspark ter wereld en het enige met primair oerwoud. Ik zie het strandje aan English Bay waar ik drie dagen geleden in de zon heb liggen bijkomen van mijn intercontinentale vlucht. Dagelijks vinden vele Vancouverianen hun weg naar deze oase van rust. Sommigen komen om net als ik aan het strand te liggen, maar de meeste mensen joggen, fietsen, skeeleren en skaten over de vele wandel- en fietspaden die het park doorkruizen. Tijdens de training kunnen ze genieten van de nieuwe skyline van ‘Downtown Vancouver’, de machtige Rocky Mountains die de stad in het noorden en oosten omsluiten, of de Grote Oceaan in het westen. Ik denk niet dat er veel grote steden zijn waar je letterlijk zo dicht bij de natuur staat.
Vancouver wordt ook wel Hollywood Noord genoemd. Per jaar worden hier meer dan 200 films en televisie series opgenomen
Inmiddels vliegen we boven Horseshoe Bay in het Noorden. De bergen vallen hier loodrecht het water in. Op de steile oevers liggen de huizen van de ‘rich en famous’ En dat zijn er nogal wat. Vancouver wordt ook wel Hollywood Noord genoemd. Per jaar worden hier meer dan 200 films en televisieseries opgenomen en de aanwezigheid van internationale celebrities geeft Vancouver de extra allure van een wereldstad. Overal kom je ze tegen, in trendy cafés, shoppend in Yaletown. Of als je geluk hebt zit Jennifer Lawrence naast je in de hot tub van een spa. Blijf dromen…
Tientallen kleine eilandjes contrasteren tegen het vijftig tinten blauwe water. Twee grote grijze schimmen trekken langzaam naar het zuiden. De piloot draait bij en we zien nog net twee walvissen met een klap van de staart de diepte in duiken. In de verte ligt Vancouver Island. Voor veel Canadezen is dit een favoriete plek voor de lange zomervakantie en om met pensioen te gaan. Dit ruige eiland met een lengte van zo’n 400 kilometer huisvest meerdere nationale en provinciale parken. Voornamelijk de beschutte oostkust is bewoond. De rest is het territorium van beren, puma’s, elanden, houthakkers en liefhebbers van ‘The Great Outdoors’. Niet alleen het land is spectaculair. De wateren van de Johnstone en Georgia Straits zijn de thuisbasis van verschillende orka-groepen. Deze zogeheten ‘pods’ volgen de trek van de zalm en kunnen in hun natuurlijke omgeving van dichtbij worden geobserveerd. De aanwezigheid van de orka’s en de toegankelijkheid maken Vancouver Island tot een van de beste plekken in de wereld om te gaan ‘whale watchen”. Ook zalmvissers en zeilers komen hier ruimschoots aan hun trekken.
Vancouver Island is voor veel Canadezen een favoriete plek voor de lange zomervakantie en om met pensioen te gaan
Het oude Vancouver van houten huisjes in West End is al lang niet meer. De moderne Skyline loopt van Coal Harbour tot False Creek
De zon passeert de voorruit van links naar rechts en verdwijnt achter ons als de Beaver bijstuurt richting English Bay. Dit is waar het allemaal begon. Of toch niet? English Bay werd vernoemd naar de ontmoeting in 1792 tussen de Engelse Kapitein Vancouver en de Spaanse commandanten Valdez en Galiano. De eigenlijke ontmoeting vond plaats in Spanish Banks en duurde maar een dag. Vancouver, zoon van een Nederlandse vader: Jan Jasper van Couverden, trok al gauw de conclusie dat de Spanjaarden hem voor waren in de ontdekking en verliet het gebied weer. Na een aantal jaren kwam het land toch weer in handen van de Engelsen. Het duurde nog tot 1827 voordat de Hudson Company een handelspost en daarmee de eerste permanente nederzetting aan de Fraser Rivier opzette.
De vernieuwende architectonische hoogstandjes met glazen façades zijn een voorbeeld voor ruimtelijke planners wereldwijd
Opvallend is dat waar de geschiedenis in Europa werd bepaald door vorstenhuizen, regenten en republieken, de geschiedenis van Vancouver werd gemaakt door pelsjagers en houthakkers. Een gerucht over goud in de Fraser rivier bracht 25.000 goudzoeker naar de regio en drie Engelsen besloten, tegen alle adviezen in, een baksteenfabriekje op te zetten. De onderneming flopte hopeloos, maar ergens hadden ze het toch goed aangevoeld, want het fabriekje stond op een plek die nu West End heet en tot het dichtstbevolkte gebied van Noord Amerika wordt gerekend. Of neem nou ‘Gassy Jack’ die een saloon opende voor houthakkers die zo populair werd dat er een hele wijk om hem heen groeide: Gastown.
Het oude Vancouver van houten huisjes in West End is al lang niet meer. Vancouvers skyline loopt van Coal Harbour tot de oevers van False Creek. De vernieuwende architectonische hoogstandjes met glazen façades zijn een voorbeeld voor ruimtelijke planners wereldwijd.
Onders ons glijdt Granville Island voorbij. De Granville Island Market is een favoriete weekendbesteding voor de bevolking van Vancouver. In de oude loodsen worden nu delicatessen en kunst verkocht. Hier is het leven nog lekker langzaam. We proefden vers gerookte zalm. Ik kende het verschil niet zo, maar als je in Vancouver zalm bestelt krijg je automatisch de vraag: “Wilt u Sockeye, Red Eye of Coho? ‘Cold smoked’ of ‘hot smoked’?”. Bij een ander kraampje proefden we een exclusieve ‘Icewine Jelly’, een jam gemaakt van ijswijn. Zoveel lekkernijen: aan het eind van de dag waren mijn smaakpapillen helemaal murw.
De Granville Island Market is een favoriete weekend-besteding voor de Vancouverianen. In de oude loodsen worden nu delicatessen en kunst verkocht
Kleine miniatuurbootjes trekken voren als schrijvertjes op een vijver. Het zijn de watertaxi’s die Granville Island met Yaletown verbinden. Achter de glazen hoogbouw aan de wal komt men in een district van opgeknapte opslagloodsen. De postmoderne woningen en winkels waren ooit het domein van kunstenaars en krakers. Daarna kwamen de architecten en vestigden advocatenkantoren zich in minimalistische hooggeplafonneerde etages. Tegenwoordig zijn de plaatsen van de kunstenaars ingenomen door tweeverdieners en vindt men er trendy winkels, bars en restaurants. Met 35% van de bevolking tussen de 25 en 45 jaar is het in Vancouver niet moeilijk een leuke uitgaansgelegenheid te vinden.
Door de ligging, halverwege Europa en Azië, zie je in Vancouver bijna net zoveel Chinezen en Japanners als Europeanen. Sommige families gaan vele generaties terug. Vancouver heeft daardoor een van de grootste Chinatowns buiten Azië. Voor liefhebbers van de Aziatische keukens is er dus volop keuze. Niet alleen Chinatown heeft een grote Aziatische populatie. Wijken als Richmond en Coquitlam zijn primair Aziatisch. En dat is overal terug te zien. Sommige gebouwen in Richmond hebben bijvoorbeeld geen vierde verdieping. De nummering gaat daar van drie naar vijf, omdat het Chinese karakter ‘vier’ voor ‘de dood’ staat. Ook de kleurstellingen van de liften en gangen zijn veel meer gericht op de Aziatische smaak: volop goud en jade.
Na een bezoek aan de Yaletown Brewing Company, microbrouwerij van het jaar, eindigden we onze dag in een kruising tussen een restaurant en een sake bar. In Japan zijn ze bekend als Izakaya’s en zeer populair. Als we binnenlopen worden we door het hele personeel welkom geheten. “IRASHAI MASE! KON BAN WA!”, klinkt het in koor. De chef bereidt voor onze neus verschillende kleine gerechten uit de Japanse keuken, maar ook gerechten met westerse invloeden. Deze ultieme ‘fusion’ gerechten worden geneutraliseerd met een glaasje Sake, rijstwijn, waarvan er maar liefst 30 verschillende op de kaart staan. Prachtige presentaties passeren de revue. Makreel Sashimi aan tafel door de chef geschroeid met een gasbrander. Heilbot op een bedje van courgette, uien en lotus wortel, gestoomde asperges op een rosé varkensmedaillon ‘gyoza’-stijl. De combinatie van de verfijnde smaken met de ongedwongen, bijna luidruchtige sfeer maken dit tot een van mijn beste eetervaringen in Vancouver!
Twintig minuten duurde onze ontdekkingsreis boven Vancouver. Na een rondje boven de Fraser rivier zetten we de landing in voor ons laatste culinaire avontuur op deze reis. Morgen checken we weer in bij Air Transat voor een comfortabele terugvlucht. Aan alle goede dingen komt een eind. ‘So Long, Vancouver, I’ll be back!’
Amsterdam-Vancouver v.a. €520
Air Transat vliegt van half mei tot half oktober 5x per week van Amsterdam naar Vancouver en 3x per week vanaf Brussel.
Kies je voor comfort, laat je dan voor €1699 verwennen in de Club class, met ruime zetels, 2 stuks baggage, een chef’s maaltijd, en priority.
I